‘Ik neem de tijd om echt contact te maken met de klas’

Docent Nederlands in opleiding Remko Droop (51) herinnert zich nog goed dat een discussie met het populairste meisje van de klas ervoor zorgde dat hij ineens met een leeg lokaal zat. “Ik heb geleerd dat je individueel veel kunt bereiken, maar dat je niets begint tegen een groep.”

In deze serie vertellen leraren over een belangrijke les die ze zelf hebben geleerd. Wil je ook een inspirerend verhaal delen over je onderwijscarrière? Mail ons. 

Remko Droop besloot vijf jaar geleden zijn passie te volgen en zich van salesman om te scholen tot docent Nederlands. Tijdens zijn studie stond hij verschillende keren voor de klas, steeds met een tijdelijk dienstverband. Zo kwam hij terecht in een 3-vmbo-klas in Zuidwest-Brabant. “De start was moeizaam”, herinnert Droop zich. “Ik kwam daar binnen met mijn Randstedelijke taal, dat waren ze niet gewend. Bovendien verving ik hun docent, met wie ze vertrouwd waren.”

In de chaotische klas was flink wat klassenmanagement nodig om te kunnen lesgeven, maar na een tijdje leek hij het op de rit te hebben. Tot hij een les spelling begon met de boodschap dat iedereen zijn telefoon moest uitzetten. “Dat werd niet helemaal opgepikt, dus zei ik iets stelliger dat de telefoons uit moesten en dat ik ze anders zou innemen. Precies op het moment dat ik van start wilde gaan met de les, rinkelde de telefoon van Khadija.”

Discussie

Droop beschouwde Khadija als een van de meest sympathieke leerlingen van de klas, degene met wie hij een klik had en grappen kon maken. Toch weigerde ze op dat moment haar telefoon in te leveren. In plaats daarvan ging ze de discussie aan: ze moest écht opnemen, omdat het haar broer was. Droop ging er even in mee, maar stelde haar daarna snel voor de keuze: telefoon inleveren of de klas uit. “Als ik eruit moet, gaat de hele klas eruit, toch?” reageerde ze. Ze stond op en verliet het lokaal, met de rest van de klas joelend achter haar aan.

Diep geraakt

“Verslagen liep ik naar de adjunct-directeur, mezelf afvragend waar ik deze situatie had laten schieten. Ik had het probleem met de telefoon niet zo belangrijk moeten maken. En vooral moeten zien dat deze leerling populair was en daardoor veel macht had in de klas.” De adjunct reageerde begrijpend en was vastbesloten hier een leermoment voor iedereen van te maken.

De volgende dag gingen Droop en de directie een gesprek aan met Khadija. “Nadat zij haar verhaal had verteld, vroeg de adjunct wat het voorval met mij had gedaan. Ik vertelde Khadija dat ik haar niet anders kende dan als een leuke leerling, die goed meedoet en die ik graag in mijn klas had. Maar dat deze actie me diep raakte. En dat het vertrouwen dat we in de afgelopen maanden samen hadden opgebouwd daardoor verdwenen was. Ik zei dat ik vond dat zij daarvoor verantwoordelijk was, en dat ik wilde dat zij het zou oplossen.”

Lobby bij klasgenoten

De gok om de verantwoordelijkheid voor het oplossen van deze situatie bij Khadija neer te leggen, pakte goed uit. Door haar uit te dagen, draaide Khadija 180 graden en praatte ze met haar klasgenoten. “‘We gaan het weer goed doen voor meneer Droop’, hoorde ik in de wandelgangen. Aan het einde van die week kwam ze de klas in met een doos vol chocolade. Een mooi gebaar, en haar manier om het af te sluiten.” In de vier maanden die volgden konden Droop en Khadija weer prima door een deur en gaf hij deze klas weer met plezier les. 

Tegen een groep begin je niets

“Dit voorval heeft me geleerd dat je individueel veel kunt bereiken, maar dat je niets begint tegen een groep. Daar speelt zoveel, je hebt te dealen met jonge onstuimige mensen, hun onderlinge relaties en constant wisselende omstandigheden. Als leerlingen oververhit vanuit een gymles de klas in komen, moeten ze landen. Ze zitten dan niet te wachten op een docent die directief zegt wat ze moeten doen.” Nog meer dan voorheen probeert Droop nu iedere les bewust aan een goede start te werken. Door de tijd te nemen om echt contact te maken. Lukt dat niet, dan legt hij de les stil. “Als de klas niet luistert, geef ik geen les. Dan is er na een paar minuten altijd wel iemand die vraagt wanneer we kunnen beginnen.”

Meer weten?

• Gastcolumn van een zij-instromer: ‘Dankzij humor heb ik het gered’
• Karen van Geet stapte halverwege haar werkende leven over naar het onderwijs.
• Een les goed starten? Dat doe je met een pakkende lesopening.
• Hoe docent Heidy Bouwer leerde dat je als leraar ook fouten mag maken.