Gastcolumn van een onderbouwdocent: ‘Het ruggetje van Floor’
Dion van Meel geeft les aan brugklassers op het Beatrix College in Tilburg. Vol empathie kijkt hij naar leerlingen zoals Floor die zich – zo klein als ze is – met bewonderenswaardige kracht staande weet te houden in de nieuwe en overweldigende wereld van de middelbare school.
Wil je ook een gastcolumn schrijven over jouw ervaringen in het onderwijs? Mail ons.
Al een maand loopt Floor iedere schooldag door de volle gangen van onze middelbare school. Van klaslokaal naar klaslokaal, liefst in het spoor van klasgenoten. Tussen tassen die worden getild, gesjouwd en meegesleept, en leerlingen die drie koppen groter zijn, wordt Floor vooruit geduwd door haar rugzak. Floor is een brugpieper. Maar Floor piept niet.
Floor is klein. Of nou ja, haar rugzak is groter. Een rugzak die tot de rand gevuld is met schoolspullen en die, eenmaal op haar rug, boven haar smalle schoudertjes uitsteekt. Als de bel gaat, stormen haar klasgenoten naar buiten. Maar Floor niet. Floor propt nog een etui in haar tas, vecht met de ritssluiting en maakt zich klaar voor de strijd om de tas op haar iele ruggetje te krijgen.
Perfecte schouderworp
Ze gaat door haar knieën, tilt met beide armen de tas op en laat deze ploffen op haar tafeltje. Dan blaast ze even uit, grijpt de tas bij een schouderband stevig vast en voert een perfecte kata-seoi uit: een schouderworp uit het judoboekje. Ze doet een hupje met de tas op haar rug, trekt haar trui goed en duikt de volle gang in.
“Gelukt?”, roep ik.
“Ja! Tot de volgende les, meneer!”, hoor ik haar nog net roepen.
Het ruggetje van Floor: het krijgt nog zoveel te verduren. Elke les wil ik haar helpen met haar tas. Haar ondersteunen. Maar ze zal op eigen benen moeten staan. Bij tegenslag haar rug moeten rechten en doorgaan. Ze zal nog veel zwaardere lasten moeten dragen. Gebukt moeten gaan onder proefwerkstress, huiswerk en onvoldoendes. Ze zal de druk op haar schouders voelen of merken dat achter haar rug om gepraat zal worden. Het is de brugklasbarrière die ze door moet. Een barrière in een nieuwe wereld vol volle rugzakken, vollere agenda’s en grote jongens.
Wind in haar rug
De rugzak zal het ooit begeven, maar Floor redt het wel. Pakjes drinken zullen in haar tas openklappen. Pennen zullen lekken. Boterhammen zullen worden geplet. Maar Floor zal haar schouders eronder blijven zetten en doorgaan. Ooit zal Floor geen rugzak, maar de wind in haar rug voelen. Floor wordt niet gevloerd.
Brugklassers breken niet.
Dion van Meel is docent Nederlands op het Beatrix College in Tilburg. Hij geeft les aan vier examenklassen vmbo en een brugklas atheneum.