‘Ons onderwijs is gericht op taal, terwijl veel kinderen op een andere manier denken en leren’

Sinds Karin Steegstra-Kromdijk (56) leerlingen individueel begeleidt, kijkt ze anders naar het onderwijs dat volgens haar soms te veel gericht is op taal. “Ik besef nu dat veel kinderen op een andere manier denken en leren.”

In deze serie vertellen leraren over een belangrijke les die ze zelf hebben geleerd. Wil je ook een inspirerend verhaal delen over je onderwijscarrière? Mail ons.

Meer dan dertig jaar geleden rondde Karin Steegstra-Kromdijk (56) haar pabo-opleiding af. Door het lerarenoverschot was het destijds lastig om een baan te vinden. Steegstra-Kromdijk solliciteerde bij veel scholen, maar legde het af tegen leerkrachten met meer onderwijservaring. Bovendien ging de voorkeur regelmatig uit naar mannelijke kandidaten. Toen ze werd gevraagd om een uitgevallen collega te vervangen op een vrijeschool, greep ze die kans met beide handen aan. “Ik koos er niet bewust voor om les te geven op een vrijeschool, maar was dolblij dat ik een baan had.” 

Schriften door de lucht

Na jaren lesgeven op de vrijeschool was Steegstra-Kromdijk toe aan een nieuwe onderwijsuitdaging. Haar dochter, die op een montessorischool zat, liep achter op school. Thuis bijles geven werkte niet. “Ze had er geen zin in, en de schriften vlogen soms letterlijk door de lucht. Maar als ik haar op school begeleidde, ging het wel goed.” 

De aanwezigheid van Steegstra-Kromdijk viel ook de leraren op. Steeds vaker vroegen ze haar om leerlingen individueel of in kleine groepjes remedial teaching te geven. Dat beviel zo goed dat ze besloot zich om te scholen naar remedial teacher.

Sinds Steegstra-Kromdijk leerlingen individueel begeleidt, kijkt ze anders naar het onderwijs. “Ik besef nu hoe sterk ons onderwijs is gericht op taal, terwijl veel kinderen op een andere manier denken en leren. Als remedial teacher probeer ik naar leerlingen te luisteren en in te spelen op hun leerbehoeften.”

Meten met monsters

Onlangs wilde Steegstra-Kromdijk een leerling die moeite had met rekenen het metriek stelsel bijbrengen. Daarvoor gebruikt ze altijd een aflevering van Het Klokhuis. Na het kijken vraagt ze de leerlingen wat ze hebben gezien. “Meestal noemen ze dingen die met meten te maken hebben, zoals het kilometerbordje en de hectometerpaal. Maar deze leerling had het over de auto’s, schapen en het gras. Ze had gelijk, die waren er ook.” 

Het was voor Steegstra-Kromdijk een eyeopener: deze leerling had een andere aanpak nodig. Daarom gaf ze haar als huiswerkopdracht mee om voorwerpen te zoeken van een millimeter, een centimeter en een decimeter. De volgende les haalde de leerling van alles uit haar etui: een pleisterstrook van een decimeter, een wasknijper van een centimeter breed en een plantenstengel van een millimeter breed.

“We maakten die dag een decimonster, een vouwwerkje van een decimeter bij een decimeter. Uit zichzelf vroeg de leerling of ze daarmee het aanrecht mocht meten. Ze deed het heel nauwkeurig en kwam uit op tweeëntwintig decimonsters. Toen ik vroeg hoeveel centimeter dat was, antwoordde ze direct: ‘tweehonderdtwintig’. Als ik had gevraagd wat tweeëntwintig keer tien was, had ze het waarschijnlijk niet geweten. Maar door het visueel te maken, snapte ze het meteen.”

Zoektocht naar leerstijlen

Sinds een aantal jaar is Steegstra-Kromdijk ook paardencoach. “Veel kinderen die ik begeleid zijn beelddenkers. Zij leren beter door beweging, zoals op de rug van een paard van letter naar letter gaan om woorden te spellen of sommen uit te rekenen.”

Als leerkracht op de vrijeschool was bewegend leren voor Steegstra-Kromdijk vanzelfsprekend, maar door haar ervaring op andere scholen besefte ze dat dit lang niet overal de norm is. Toch vindt ze het belangrijk dat leraren zich bewust zijn van verschillende leerstijlen. “Het ene kind leert door een mooi verhaal, een ander door tafels te stampen, en weer een ander heeft visuele ondersteuning nodig. Hoe mooi is het als je als leraar verschillende aanpakken in je rugzakje hebt, zodat je al je leerlingen kunt bereiken? Voor mij blijft dat elke dag een inspirerende zoektocht.”

Meer weten?

• Leerlingen op de basisschool die drie maal per week bewegen tijdens de taal- en rekenles, gaan sneller vooruit met spellen en rekenen. Lees hier meer over de voordelen van bewegend leren.
• Leerlingen van groep 3 van Het Kompas krijgen elke vrijdag les buiten op het schoolplein.
• Handelend rekenen is leren rekenen met materialen en beweging.
• Voor veel leerlingen zijn rekenopgaven te talig. Opgaven met beelden worden vaak beter gemaakt, blijkt uit onderzoek.